وی شفافیت و سرعت اطلاع رسانی را از مؤلفه های مهم یک جامعه اطلاعاتی و ارتباطاتی در عصر حاضر و از عوامل اثرگذار در کاهش رانت ها و سوء استفاده ها و ارتقای سلامت اداری  دانست.

نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران ادامه داد: در تأیید دستور امام خمینی به شهید رجایی درباره شفافیت اطلاعات فعالیت های اقتصادی  باید بگویم این اطلاعات – به جز اطلاعاتی که به واسطه مسائل امنیتی محرمانه می باشند – باید با همه مخاطبان و ذی نفعان به اشتراک گذاشته شود.

وی ضمن بیان اینکه از این کلمه محرمانه هم خیلی جاها می تواند سوء استفاده شود، تأکید کرد: به این بهانه اطلاعاتی را از مردم دریغ کنند ولی به جز اطلاعاتی که در بر دارنده موضوعات امنیتی کشور است سایر اطلاعات باید در دسترس شهروندان قرار بگیرد.

سلطانی در مورد تأثیر ایجاد شفافیت اطلاعات اقتصادی در کشور جهت از بین بردن ریسک های حساب نشده و فاصله اقتصادی گفت: یکی از پایه های اصلی تحلیل موقعیت و ارزیابی ریسک، داشتن اطلاعات حداکثری است و زمانی که اطلاعات وجود داشته باشد هر مدیری بر مبنای آنها ریسک های عملیاتی، تجاری و اقتصادی خود را می تواند بهتر ارزیابی و سنجش کند و برای مدیریت و پوشش آنها تصمیم گیری کند، لذا اصولا فرق بین دو واژه پایه در مدیریت ریسک یعنی نا اطمینانی یا Uncertainty و ریسک در همین است که شما در نا اطمینانی یا Uncertainty اطلاعات لازم را ندارید و نمی توانید در خصوص خطر یا مشکلی که در آینده می تواند واقع شود گمانه زنی کنید، اما در رابطه با ریسک بر اساس اطلاعات و گمانه زنی ها و تحلیل ها قابل ارزیابی است و شما می توانید شناسایی و مدیریت کنید.

وی افزود: طبیعتا ما هرچه قدر که اطلاعات بیشتر، سالمتر و کاملتری را در اختیار جامعه اقتصادی قرار بدهیم قدرت آنها را برای ارزیابی ریسک های آنها بیشتر کردیم و نااطمینانی ها را در اقتصاد کشور کاهش میدهیم.

نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران در پاسخ به سؤالی در مورد تأثیر شفافیت بر رقابت پذیری فعالیت های اقتصادی گفت: نابرابری اطلاعات باعث ایجاد انحصار یا رقابت ناسالم می شود یعنی اگر اطلاعات در اختیار شخصی باشد او نسبت به دیگران دست بالاتر خواهد داشت و بنابر این دیگران در این رقابت همیشه از او عقب میافتند و مغلوب هستند؛ پس هرچه قدر که اطلاعات شفافتر و کاملتر باشد و با عدالت در دسترس همه باشد رقابت یک رقابت برابر و سالم خواهد بود و موجب این می شود که افراد به جای اینکه در رانت جویی رقابت کنند در بهره وری و در ارتقای کیفیت کارشان رقابت کنند.