در دوران طلایی پس از برجام شرکت‌های بزرگ بین‌المللی عطش قرارداد و حضور در ایران را داشتند که با فرصت‌سوزی و طولانی شدن تدوین مدل جدید قراردادهای نفتی، این عطش به تدریج فروکش کرد.

نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا درخصوص نتایج مثبت برجام و اعلام جذب 27 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی در سال جدید و نقش اتاق در این مقوله گفت: دولت در گرفتن این خطوط اعتباری با اتاق مشورتی نکرد البته ما در این خصوص خیلی معترض نیستیم اما نحوه مصرف آن مهم است که باید با ما مشورت شود. دولت فعلی یکی از بدهکارترین دولت‌های تاریخ ایران است. این یکی از عواملی است که ریسک تجارت در ایران را افزایش داده است.

پدرام سلطانی ادامه داد: بر همین اساس معتقد هستیم که دولت اصلا نباید در این فکر باشد که از این خطوط اعتباری برای خود استفاده کند. مگر اینکه این پروژه‌ها با طرح‌های توجیحی اقتصادی واقعی همراه باشد چون بسیار دیده شده که طرح‌های توجیحی را به صورت صوری ارائه می‌دهند.

 وی ادامه داد: پروژه‌هایی که ظرف سه تا پنج سال برگشت سرمایه دارد، سرمایه‌گذاری در آن توجیه اقتصادی دارد که البته چنین پروژه‌هایی بسیار کم است و باید بیشتر این منابع  به بخش خصوصی و بخش شفاف عمومی غیردولتی واگذار شود. بر شفافیت به دلیل تاکید می‌کنم که بخش عمومی غیردولتی، غیرشفاف‌ترین بخش اقتصادی کشور است.

نایب‌رئیس اتاق بازرگانی درخصوص احتمال خروج آمریکا از برجام و شکاف به وجود آمده در بین اروپا و آمریکا در موضوع برجام، گفت:‌ الان بهترین فرصت است تا بتوانیم از این شکاف استفاده کنیم. علاوه بر اختلاف اروپا و آمریکا در خود آمریکا نیز این اختلاف وجود دارد. الان بازرگانان آمریکا نیز با ترامپ در مسائل اقتصادی اختلافات زیادی دارند. ما هم به این نتیجه رسیده‌ایم که باید از این شکاف‌ها استفاده کنیم اما در عمل برنامه‌ای برای آن نداریم. ما به عنوان اتاق بازرگانی  حتی نمی‌توانیم با جامعه اقتصادی آمریکا ارتباط برقرار کنیم.

سلطانی در پاسخ به این پرسش که وجود قراردادهایی مانند توتال و شل، امنیت اقتصادی ما و شکاف در بین اروپا و آمریکا را بیشتر نخواهد کرد؟ ، گفت: مشکلات ما در این حوزه، بیشتر ترامپ‌های داخلی هستند.  ترامپ‌های داخلی نمی‌گذارند که شرکت‌های بزرگ بین‌المللی در ایران حضور پیدا کنند. دیدید که در بخش نفت، IPC را چقدر عقب انداختند. در دوران طلایی پس از برجام این شرکت‌ها عطش قرارداد و حضور در ایران را داشتند که با فرصت‌سوزی و طولانی شدن تدوین مدل جدید قراردادهای نفتی، این عطش به تدریج فروکش کرد.

منبع: خبرگزاری ایلنا- 18 دی 1396