اهميت اجلاسهایی نظیر اجلاس داووس براي نمايندگان كشورهاي در حال توسعه اهميت بالاتري نسبت به كشورهاي ديگر دارد، زيرا با شركت در مجامعي مانند مجمع جهاني اقتصاد مي توانند صداي خود را به گوش جامعه جهاني برسانند، به همين روي حضور در اين اجلاس به معناي شركت جستن در صحنه جهاني و مباحث كلان روز است.

 

اجلاس داووس يا مجمع جهاني اقتصاد، همايشي از بزرگان جهان در زمينه هاي مختلف اقتصاد سياسي است. به طور معمول در اين نشست نمايندگان دولت، بخش خصوصي و سازمان هاي بزرگ بين المللي براي بررسي چالش هاي پيش روي اقتصادي در كنار يكديگر جمع مي شوند و به ارايه راهكارهايي براي خروج از بن بست ها مي پردازند. به همين خاطر حضور در اين اجلاس براي تمام كشورها داراي اهميت است. اهميت چنين اجلاس هايي براي نمايندگان كشورهاي در حال توسعه اهميت بالاتري نسبت به كشورهاي ديگر دارد، زيرا با شركت در مجامعي مانند مجمع جهاني اقتصاد مي توانند صداي خود را به گوش جامعه جهاني برسانند، به همين روي حضور در اين اجلاس به معناي شركت جستن در صحنه جهاني و مباحث كلان روز است. طبعا هر چه حضور در اين صحنه ها، با برنامه ريزي بيشتر و آمادگي بالاتري انجام شود جلوه بهتر و دستاورد بيشتري را براي يك كشور به همراه خواهد داشت. در اين مجمع همه شركت كنندگان اصلي درباره مشكلات حياتي به اظهارنظر مي پردازند و عيار هر كشور در مباحث اقتصادي مشخص مي شود. . طبيعتا ايران نيز به عنوان يكي از شركت كنندگان بايد در اين مباحث حضور فعال داشته شد و براي اين مساله نيز قبل از شركت در اجلاسي مانند داووس بايد آمادگي لازم در ميان شركت كنندگان وجود داشته باشد. متاسفانه در گذشته، ايران به كنفرانس هاي جهاني توجه لازم را نداشت و همواره به نشست هايي از اين دست با ديده ترديد مي نگريست. علاوه بر اين نگاه مثبتي به مباحث بين المللي نبود و به مسائل جهاني به شكل توطئه نگاه مي كرديم. اما هر چه جلوتر آمديم اين نگاه را اصلاح كرده و از دوره اي كه آن را مي توان دوره غفلت نام گذاشت، عبور كرديم. اما تاكنون آن طور كه شايسته است اهميت نشست هاي بين المللي را درنيافتيم و فعلابه نفس حضور در چنين نشست هايي توجه داريم. درواقع فعلادر اجلاس هاي بين المللي شركت مي كنيم تنها براي آنكه شركت كرده باشيم و بايد اين رويه را هم تغيير داد. شركت در مجامع بين المللي نيازمند يك برنامه ريزي جامع و هدفمند است، همان طوري كه براي نشست مجمع عمومي سازمان ملل برنامه ريزي مي كنيم بايد براي نشست هاي ديگر هم برنامه ريزي داشته باشيم. اين رويكرد كه تنها در اين نشست ها شركت كنيم باعث شده تا امروز دستاورد خاصي از اجلاس هاي جهاني نداشته باشيم. البته وقتي از دستاورد صحبت مي كنيم نبايد تصور اشتباهي داشته باشيم. دستاورد اجلاس داووس و ديگر نشست هاي مشابه تاثيرگذاري بر افكار عمومي جهان است، زيرا در نشست هايي از اين دست بحث ها بيشتر به شكل هم انديشي است.
پدرام سلطانی؛ نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران
منبع:روزنامه اعتماد- 93/11/4

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *