تحريم، دوراني بود که تجار، صنعتگران و فعالان اقتصادي ايران، آن عزت و احترام اقتصادي معمول را نيز نداشتند. مرتبا برخورد با آنها در مقايسه با فعالان اقتصادي ديگر کشورها، همراه با تبعيض، سوءظن، کم توجهي و بي مهري بود.

تحريم، دوراني بود که تجار، صنعتگران و فعالان اقتصادي ايران، آن عزت و احترام اقتصادي معمول را نيز نداشتند. مرتبا برخورد با آنها در مقايسه با فعالان اقتصادي ديگر کشورها، همراه با تبعيض، سوءظن، کم توجهي و بي مهري بود. اين ابدا احساس خوبي براي يک تاجر، بازرگان يا هر فعال اقتصادي ديگر نبود؛ وقتي صرفا به واسطه ايراني بودن از بسياري چيزهاي معمولي که در دسترس آدم عادي است، محروم مي شد. يک فعال اقتصادي ايراني نه مي توانست حساب باز کند و نه کارت اعتباري داشته باشد. نمي توانست به راحتي براي انجام کارهايش به برخي کشورها سفر کند، تجار بسياري از کشورها حاضر نمي شدند بيايند با او مذاکره کنند. حتي برخي جواب ايميل او را نيز نمي دادند. اين مسائل، به ويژه در کشورهاي اروپايي و آمريکايي، از سوغاتي هاي تحريم بود.