انتظارات از رئیس جمهور آینده در حوزه انرژی در این مقطع از تاریخ کشور بسیار گسترده تر از گذشته است، زیرا صرفا محدود به برنامه ریزی در حوزه انرژی های فسیلی ( نفت و گاز) کشور نمی شود.

انتظارات از رئیس جمهور آینده در حوزه انرژی در این مقطع از تاریخ کشور بسیار گسترده تر از گذشته است، زیرا صرفا محدود به برنامه ریزی در حوزه انرژی های فسیلی ( نفت و گاز) کشور نمی شود.
رئیس جمهور آینده باید بداند که صنعت نفت جهان در نیمه عمر خود قرار دارد. کمی بیش از یکصد سال از تاریخ استخراج و استفاده جدی از انرژی های فسیلی می گذرد و کمی بیش از یکصد سال از به پایان رسیدن عمده منابع سوخت های فسیلی دنیا و عمده استفاده دنیا از این سوخت ها به عنوان انرژی باقی مانده است.
در قریب به یکصد سال گذشته منابع نفت و گاز کشور بیش از اثر توسعه ای در اقتصاد کشور، اثر تنبلی به وجود آورده است و در صحنه سیاست نیز اهمیت ایران را توامان با چالش های آن افزایش داده است. دولت آینده باید به این نکته توجه و مقر باشد که ما نه در بعد اقتصادی نفت خوب حرکت کرده ایم و نه در بعد سیاسی نفت درست بازی کرده ایم.
دولت آینده باید این هوشمندی را دارا باشد که بازی برنده با نفت در دو محدوده افراط و تفریط غیرممکن است و وجود هوشمندی لازم برای درک این مهم و تنظیم درست سیاست ها و عمل صحیح و به موقع به قواعد بازی به ما کمک می کند که از نیمه دوم عمر صنعت نفت در جهان توشه خوبی برای دنیای پس از نفت تدارک ببینیم و اگر در این مسیر درست تصمیم بگیریم و درست حرکت کنیم به “اصل بقای انرژی در توسعه اقتصادی” با این مفهوم نگاه می کنیم که از ثروت حاصل از استخراج و فروش نفت و گاز برای سرمایه گذاری و پیشتازی در عرصه انرژی های نو، انرژی های پاک و انرژی های تجدیدپذیر استفاده می کنیم تا ثروت خدادادی را که مایه داشتن جایگاهی مهم در عرصه انرژی جهان برای کشورمان شده است با تدبیر و دوراندیشی تبدیل به دانش و فناوری پیشرو در عرصه سایر انرژی ها نماییم و بدین وسیله به بقای اهرم انرژی به عنوان یکی از مهمترین محورهای تولید و حرکت در اقتصادمان کمک کنیم.
مجال گفت و گو با رئیس جمهور آینده فرصت خوبی است برای یادآوری این نکته که پیشرفت کشور در کنار برنامه ریزی درست و اجرای قوی در عرصه انرژی های فیزیکی نیازمند مدیریت روزآمد و مبتنی بر انباشت دانش مدیریت و کشورداری برای تقویت و بهره گیری از سایر انرژی های برخاسته از نشاط، امید، اعتماد و توجه به سرمایه های اجتماعی کشور است.

استفاده شده در:
سایت ها : اقتصاد ایرانی – اتاق ایران

منبع : آینده نگر