گروه بازرگاني دنیای اقتصاد: ورود هيات هاي اقتصادي خارجي با شعار سرمايه گذاري مشترک، پس از توافق وين در حالي افزايش يافته که حضور اروپايي ها پررنگ تر از ساير کشورها است.

 

گروه بازرگاني دنیای اقتصاد: ورود هيات هاي اقتصادي خارجي با شعار سرمايه گذاري مشترک، پس از توافق وين در حالي افزايش يافته که حضور اروپايي ها پررنگ تر از ساير کشورها است. با بررسي تاريخچه روابط تجاري ايران و هيات هاي خارجي که تاکنون وارد ايران شده اند، در مي يابيم که ايران با برخي از اين کشورها روابط اقتصادي اندکي داشته در حالي که روابط تجاري با برخي ديگر داراي قدمت زيادي است. بسياري از اقتصاددانان و کارشناسان اقتصادي معتقدند موقعيت ايران در شرايط کنوني ايجاب مي کند که شرکاي اقتصادي آينده خود را از ميان کشورهاي مشتاق خارجي انتخاب کند. در واقع ايران نقش انتخاب کننده دارد نه انتخاب شونده. به همين منظور «دنياي اقتصاد» در اين گزارش، کشورهايي را که براي همکاري با ايران داراي اولويت هستند، مورد بررسي قرار داده است.

    برخي از فعالان اقتصادي معتقدند، کشورهايي که داراي سابقه همکاري با ايران هستند، مي توانند جزو انتخاب هاي اول براي همکاري هاي آتي باشند؛ اما به اعتقاد عده اي ديگر، کشورهاي همجوار با ايران بايد در اولويت توسعه روابط اقتصادي قرار گيرند. البته برخي نيز معتقدند که ايران نبايد براي اين موضوع، اولويت قائل شود. چراکه همکاري هاي آينده با کشورهاي خارجي بستگي به نياز کشور در بخش هاي مختلف دارد. شرکاي آينده ايران بايد با رويکرد روابط برد-برد انتخاب شوند. رويکردي که هم ايران منتفع شود و هم کشور مقابل؛ بنابراين به جاي اولويت بندي کشورها با توجه به پيشينه روابط و موقعيت جغرافيايي، بايد کشورهايي که بيشترين نيازهاي ايران را تامين مي کنند و بيشترين سرمايه را به ايران مي آورند، مورد بررسي قرار گيرند.
    محسن جلال پور، رئيس اتاق بازرگاني ايران در اين خصوص اعتقاد دارد نبايد اين موضوع را فراموش کرد که در سال هاي گذشته ايران در تحريم به سر مي برده است و بسياري از کشورها به همين دليل روابط خود را با ايران کاهش داده اند؛ اما در شرايط جديد بايد از فرصت پيش آمده به نحو احسن استفاده شود.
   سه اولويت براي شريک آينده
     پدرام سلطاني، نايب رئيس اتاق بازرگاني ايران در اين خصوص به «دنياي اقتصاد» مي گويد: اصولادر عرف تجارت جهاني، اولويت اول مربوط به کشورهاي همسايه است. اين امر نيز به دليل نزديکي راه و اشتراکات فرهنگي است که بين کشورهاي همسايه وجود دارد.
    به گفته وي، ايران نيز از اين عرف جهاني مستثني نيست. شرايط جغرافيايي ما به گونه اي است که به دليل نا آرامي هايي که در منطقه خاور ميانه حاکم است، نتوانسته ايم روابط تجاري خود را در حد مطلوب با کشورهاي همسايه رشد دهيم. هم بايد در تنش زدايي سياسي منطقه تلاش کنيم، هم قراردادهاي تجارت آزاد و تفاهم نامه هاي تجارت ترجيحي با کشور هاي همسايه را منعقد سازيم.
    نايب رئيس اتاق بازرگاني ايران عنوان مي کند: اولويت دوم براي انتخاب شرکاي آينده، اقتصادهاي بزرگ دنيا هستند. حجم تجاري اين کشورها به دليل توانمندي هايي که دارند، قابل توجه است. بسياري از اين کشورها معاهده هاي چند جانبه امضا کرده اند و مزيت هاي تجاري خود را افزايش داده اند. اين درحالي است که ايران تا کنون نتوانسته با هيچ کشوري چنين قراردادي را به امضا برساند. اين موضوع، مانع اصلي ادغام اقتصاد ايران با کشورهاي منطقه است. سلطاني به اولويت سوم ايران براي شراکت با کشورهاي خارجي اشاره مي کند و مي گويد: اين گروه شامل کشورهايي مي شود که در توليد يک يا چند کالاي خاص داراي مزيت هستند. اين کشورها نيز مي توانند برخي از نيازهاي ايران را برطرف کنند.
    اروپايي ها در صدر همکاري با ايران
     عليرضا کلاهي صمدي، نايب رئيس کميسيون تسهيل تجارت و توسعه صادرات اتاق تهران نيز در اين خصوص به «دنياي اقتصاد» مي گويد: در شرايط کنوني موضع فعالان اقتصادي و حتي دولتمردان اين است که کشور به بهشت واردات تبديل نشود. در حال حاضر تمام کشورها با شعار سرمايه گذاري مشترک به ايران مي آيند اما بايد در سياست گذاري ها براي آغاز همکاري با هر کشوري دقت کرد. وي معتقد است: ايران در زمينه هاي زنجيره تامين، دانش مديريت، تکنولوژي و فناوري نقطه ضعف هايي دارد. بنابراين اولويت همکاري بايد با شرکت هايي باشد که چنين نيازهايي را تامين کنند. با توجه به اين امر کشورهاي اروپايي در اولويت قرار مي گيرند. پس از آن مي توان به ژاپن يا اقتصادهاي مشابه آن به عنوان يکي از شرکاي خوب ايران در آينده اشاره کرد. برخي کشورها نيز در منطقه حضور دارند که در برخي از رشته هاي اقتصادي مي توانند شريک خوبي براي ايران محسوب شوند. بنابراين بايد اين کشورها را نيز مورد توجه قرار داد.
   بنيه سرمايه گذاري مبناي انتخاب
     محمدرضا انصاري، نايب رئيس اتاق ايران در گفت وگو با «دنياي اقتصاد» به پتانسيل هايي که در کشورهاي دنيا وجود دارد، اشاره مي کند و مي گويد: برخي کشورها هنوز در بحران اقتصادي به سر مي برند. وي اظهار مي کند: ايران در شرايط کنوني به سرمايه گذاري خارجي نيازمند است. بنابراين همکاري با کشورهايي که بتوانند بيشترين سرمايه گذاري را درايران صورت دهند، در اولويت قرار دارد. اين کشورها را مي توان از توانمندي هاي سرمايه گذاري خارجي شان شناسايي کرد.
    نايب رئيس اتاق ايران انتخاب شرکاي آينده را انتخاب هاي کاملااقتصادي و به دور از موانع سياسي مي داند و مي گويد: کشورهاي اروپاي غربي، کشورهايي پيشرفته تر هستند که مي توان در مورد سرمايه گذاري در ايران و انتقال تکنولوژي از آنها بهره جست. ولي امکان صدور خدمات فني و مهندسي به اروپاي شرقي بيشتر است. انصاري تصريح مي کند: ايران با برخي کشورهاي اروپايي سابقه مراودات تجاري دارد. بنابراين مي توان مجددا با اين کشورها نيز همکاري هايي را آغاز کرد.
    به عقيده وي، انتخاب شرکاي آينده بايد بر اساس بنيه سرمايه گذاري آنها صورت بگيرد.
   تاريخچه همکاري هاي اقتصادي
     حسين سليمي، عضو هيات نمايندگان اتاق بازرگاني تهران داشتن استراتژي براي همکاري با خارجي ها را مهم ترين اقدام مي داند و معتقد است: ايران بايد براي هر کشور تعيين کند که در کدام صنايع نياز به سرمايه گذاري دارد و اولويت هاي آنها براي شراکت چيست.
    وي مي گويد: به نظر من اولويت هاي ايران براي همکاري با کشورهاي خارجي بايد تاريخچه روابط باشد. به طور مثال آلمان داراي سوابق همکاري ديرينه اي با ايران است. در نتيجه برخي از ماشين آلات صنعتي که در ايران وجود دارد مربوط به اين کشور است. توسعه همکاري با آلمان مي تواند ضمانتي براي اين ماشين آلات باشد. چراکه درخصوص تامين قطعات آنها با مشکل مواجه نخواهيم شد.
    به گفته وي، کشورهايي که در گذشته سهم بزرگي در اقتصاد ايران داشته اند، مي توانند در اين دوره نيز به عنوان اولويت هاي ما براي همکاري قرار بگيرند. با وجود تحريم ها، نقش اين کشورها کمرنگ شد. اما فضاي به وجود آمده کنوني مي تواند زمينه همکاري مجدد ما را با اقتصادهاي بزرگ دنيا فراهم کند. اروپايي ها در اين دوره پيشتاز همکاري با ايران هستند و براي ايران نيز در اولويت قرار دارند.
    تامين نياز، اولويت انتخاب شريک آتي
     فريال مستوفي، رئيس کميته سرمايه گذاري خارجي اتاق بازرگاني ايران نيز در اين خصوص اظهار مي کند: ايران بايد براي انتخاب شرکاي آينده خود، نيازهاي کشور را در نظر بگيرد. اولويت با کشوري است که بتواند بيشترين نياز را برطرف کند. از سويي بايد بتواند به خواسته هاي طرف مقابل نيز پاسخ دهد. وي عنوان مي کند: نبايد دروازه هاي ايران را به روي دنيا بست. بايد ارتباطات تجاري را با کشورها حفظ کرد. بنابراين نبايد همکاري با کشورها اولويت بندي شود.
    اين عضو هيات نمايندگان اتاق تهران مي گويد: براي شروع يک فعاليت اقتصادي هر دو طرف منافع خود را در نظر مي گيرند. تمام کشورهايي که به ايران مي آيند نيز از اين امر مستثني نخواهند بود. بنابراين ما نيز بايد به يک رابطه برد – برد فکر کرده و بر اين اساس شرکاي آينده را اولويت بندي کنيم. مستوفي با اشاره به هيات هاي تجاري که به ايران مي آيند، مي گويد: اين کشورها در فاز اول مذاکرات هستند و نبايد انتظار داشت سرمايه گذاري صورت گيرد. بنابراين نبايد به مردم آدرس اشتباه داد. در حال حاضر هيات ها تنها براي ارزيابي بازار ايران مي آيند و در فاز دوم به فروش محصولاتشان فکر مي کنند. پس از آن مي توان به سرمايه گذاري اميدوار بود

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *