نایب رئیس CACCI از تبدیل شدن سازمان جهانی تجارت به محلی برای بازی‌های سیاسی و اعمال تحریم علیه دیگر کشورها، انتقاد کرد و خواستار مقابله با این شیوه عمل شد.
دومین جلسه مجازی کمیته راهبردی پژوهش کنفدراسیون اتاق‌های بازرگانی و صنعت آسیا – اقیانوسیه (CACCI) پیرامون "احیای نظام تجارت جهانی" برگزار شد. ریاست این نشست را سمیر مودی، رئیس CACCI به عهده داشت و اعضای کمیته راهبردی، نمایندگان آنها و مسئولان دبیرخانه CACCI نیز در این نشست مشارکت داشتند.
نیاز به نهادهای تنظیم‌گر در بازارهای غیررقابتی دهه‌هاست که در حکمرانی اقتصادی در همه کشورها، حتی کشورهایی با اقتصادهای بازارپایه و درجه آزادی بالا جا افتاده است. بازار رقابتی با تعریفی که در اقتصاد از آن می‌گردد، به بازاری می‌گویند که در آن فراوانی و تعدد عرضه‌کنندگان و مشتریان سبب گردد که قدرت تعیین قیمت و شرایط فروش یا خرید در هیچ بازیگر منفرد یا تعداد کمی بازیگر جمع نشود. بدین‌گونه، قیمت‌ها تنها در رقابت بازیگران و شرایط اقتصاد کلان تغییر خواهد یافت.
موضوع احیای برجام یا ادامه تحریم‌ها دو سناریو نیست بلکه طیفی از سناریوها است. در یکسوی این طیف، ادامه تحریم‌ها به‌صورت کامل و در سوی دیگر آن بازگشت همه جانبه و کامل آمریکا و ایران به برجام و تعهدات برجامی قرار دارد. آنچه به نظر می‌رسد می‌تواند اتفاق بیفتد، دو سر این طیف نیست، بلکه سناریویی است که در میان این دو مرز قرار دارد. هر چقدر این سناریو به سمت بازگشت کامل به برجام نزدیک‌تر باشد، انتظار می‌رود شرایط اقتصادی کشور بهبود سریع‌تر و همه جانبه‌تری را تجربه کند و بالعکس اگر شرایط به سمت ادامه و بقای تحریم‌ها نزدیک‌تر باشد، طبیعتا این بهبود حداقلی می‌شود یا حتی می‌توان گفت محدود به حوزه‌های خاص یا بخش‌‌های خاصی از تعاملات اقتصادی و سیاسی ما می‌شود.
الزامات بیشتر شدن سهم اقتصاد دیجیتال چیست؟ انگیزه‌ی بخش حاکمیتی و تصمیم‌ساز برای ایجاد سد در مسیر توسعه اقتصاد دیجیتال چیست؟ و سؤالاتی از این قبیل موضوع میزگردی است که در قالب نشستی مجازی با حضور دکتر پدرام سلطانی، نایب‌رئیس سابق اتاق بازرگانی و مهندس سادینا آبائی فعال حوزه ICT و نائب رئیس کمیسیون احداث و صادرات خدمات فنی و مهندسی اتاق بازرگانی ایران موردبحث و بررسی قرارگرفته است.
بخش اول این میزگرد دیجیتالی به موانع نه‌گانه‌ای که سر راه اقتصاد دیجیتال در کشور وجود دارد؛ به تفسیر پرداختیم. عوامل مطرح شده عبارت بودند از: نگاه ناقص ایدئولوژیک، درجا زدن در تاریخ، سلایق شخصی، ناآگاهی تصمیم‌سازان، ترس مسئولان از مواجه‌شدن با غرب، دولت سالمند و بکار نگرفتن جوانان متخصص، نهادهای غیردولتی پرقدرت، ضعف تشکل‌ها و بالاخره تمایل شدید بخش خصوصی به همکاری با بخش دولتی.
.jpeg)
